Reisverslag 8  11 dec. 2017

Vandaag wasdag, zowel kleding als badkamer en vloeren. Het is behelpen met koud water en een mop die eigenlijk eens lekker uitgekookt zou moeten worden. Een soort water naar de zee dragen. Alles is zo stoffig zodat de vloer binnen no time weer grijs/rood is en mijn voeten zwart. Ik probeer een systeem te bedenken met buiten- en binnen slippers maar dat werkt niet echt. Niet zeuren Jook!!

Beneden is het nog veel erger. De kinderen slapen in een bed op een zeiltje zonder laken, soms met z’n 2-en in een bed. Pyjama’s, hansopjes, nachtponnen of babydolls kennen ze niet. Ze gaan naar bed zonder wassen, tandenpoetsen in de kleren die ze overdag aan hebben gehad. ’s Morgens zijn de meesten drijfnat. Als we binnenkomen, komt ons een walm tegemoet waar je tegenaan kunt leunen. Vooral bij die grote knullen. ’s Nachts kunnen ze niet zelf naar de wc (de meeste overdag ook niet) dus laten ze alles maar lopen. Na het wassen zitten of kruipen ze weer lekker over de stoffige, natte, vieze vloer. Tijdens het eten gaat er ook nog wel eens wat mis dus echt clean verschijnen ze niet in de klas.

Vandaag kwamen er kinderen van een school uit Benin spullen brengen voor Charilove. Tegen Kerst gebeurt dat regelmatig. Schoenen, wc papier, pakjes kaakjes en drinken en tassen vol kleding. Chris houdt dan een mooie toespraak waarin hij het verschil aangeeft tussen wat zij wel hebben en kunnen (ouders, een thuis, water, licht, horen, zien, lopen, denken, praten etc.) en de kinderen van Charilove niet. We kunnen weer aan de bak met uitzoeken. Wat onze kinderen niet gebruiken gaat naar Ossiomo of de gevangenis (!).

Misschien ligt het aan het weer maar de teachers zijn niet vooruit te branden. Ook Angela die schoon hoort te maken, hangt nu nog meer rond dan anders. Een smerige wc pot hoeft niet schoongemaakt te worden want dat heeft ze vanmorgen al gedaan. En 2x op een dag is toch echt niet nodig…… Ze werd wel heel actief toen al die kleding en schoenen binnen kwamen. Er verdwijnt het nodige en medewerkers zorgen vaak heel goed voor zichzelf. Op zich niet zo verwonderlijk. Zij hebben niets en dan komt er ineens zo’n lading binnen terwijl de kasten al uitpuilen. Ook eten wordt meegenomen naar huis.

Lekker bonen met plantanes (gebakken bananen) gegeten.

’s Middags de kast van Miracle, Abraham, Smart en Imam aangepakt. Dezelfde operatie als die bij de kleintjes nu vergezeld van af en toe zo’n grote kakkerlak die uit een broek of T-shirt tevoorschijn kwam.

’s Avonds vers fruit (ananas, papaja en kokosnoot) met de kinderen gegeten en gezellig met Chris op de galerij zitten praten.

terug