Reisverslag 16  21 dec. 2017

We zijn naar de markt geweest!! Met als lijfwachten Anthonie, GoodLuck, Clement en Chris hebben we afscheidscadeautjes voor de kinderen en de staf gekocht. Anthonie liep met een speelgoed walkietalkie. Als hij daarin sprak, kwam er “antwoord”. Dat deed hij regelmatig en riep dan luid en duidelijk “All clear”. Hilarisch!! Eerst op zoek naar een bank om te pinnen. De afstand van Charilove tot bank en markt is hooguit 10 minuten lopen maar we gingen met de auto. Dit duurde vanwege file, drukte etc. ruim een uur. De 1e bank gaf geen geld, bij de 2e hadden we beet. Bij beide banken stonden rijen van minstens een uur. We werden met voorrang behandeld wat niet in dank werd afgenomen. Logisch!

Op advies van onze begeleiders hebben we voor zowel de mannen als de vrouwen lappen stof gekocht. Hier laten ze een broek, hes, jurk of rok van maken en dragen dit bij speciale gelegenheden als presentatie van Charilove. Je ziet dit vaak in de kerk. Man, vrouw en kinderen of bepaalde groepen in kleding van dezelfde stof. Wij hadden het niet bedacht maar het idee werd enthousiast ontvangen.

‘s Middags alvast met de koffer bezig geweest.

Om 17.00 uur was er een afscheidsfeestje voor ons en Chris had aardig wat mensen uitgenodigd. Zelf kwam hij pas om 18.30 uur. Hij had zijn auto niet op de handrem gezet en die was spontaan in een greppel beland. Het duurde even voordat dit karweitje gefikst was en hij was duidelijk niet blij. Er waren al wat boardmembers gekomen en ook weer weggegaan, waaronder Veronica die niet in het donker rijdt. De kinderen zaten op eten te wachten en dat mocht pas als Chris er was. We hebben hen erbij gehaald en een optreden verzorgd met Nederlandse liedjes. Kortom: chaos. Toen Chris er eenmaal was duurde het nog een tijd voordat hij weer een beetje bij de mensen was en uiteindelijk zat iedereen rond 20.00 uur achter een bord eten. Hij hield een toespraak en we kregen een houten bord met onze naam en een tekst voor aan de muur. Daarbij overhandigde hij ook officieel onze sleutels en wilde dat we deze mee aar huis namen zodat we altijd in onze kamers terecht kunnen. Dat doen we dus niet. Laat hij ze maar lekker gebruiken voor anderen i.p.v. de oude armoedige vertrekken. Onze cadeautjes vielen goed in de smaak, daarna ging de muziek aan en werd er lekker gedanst.

Toen de kinderen bijna omvielen van de slaap hebben we er een eind aan gebreid.

Ons avontuur zit er bijna op. Het was een mooie tijd en we hebben genoten van de kinderen en alle lieve mensen die we ontmoet hebben. Charilove blijft een bijzondere plek waar de kinderen die anders echt niet gezien zouden worden, liefdevol worden verzorgd (helaas wel af en toe een tik maar daar moeten we dan maar overheen kijken). Het is zo fijn om daar deel van uit te maken. Om daadwerkelijk hier bezig te zijn maar ook om vanuit Nederland met steun van zovelen dingen mogelijk te maken die het leven hier wat vergemakkelijken.

Morgen vertrekken we en via Lagos en Parijs komen we zaterdagochtend in Amsterdam aan.

Bedankt voor jullie meeleven, reacties en bijdragen!!

Lieve groet van Dineke en Joke.

terug