Reisverslag 10  13 dec. 2017

Vandaag veel stroom, geen water. Er wordt toch een extra tank op de andere geplaatst. Hopelijk kan deze constructie de stevige wind die hier af en toe waait doorstaan. In een andere kamer op onze galerij was al even stromend water, het blijft iedere keer weer een verrassing. Badderen met bakjes water gaat ook goed hoor.

Chris liet ons een advertentie in de krant zien met een aanbieding van 32% korting op generatoren, geldig tot Kerst. Precies wat hier nodig is. Met voldoende capaciteit en geluidsarm kost deze nu € 7200,--. Het zou zo mooi zijn als we dit kunnen realiseren. Ze zijn dan meteen van een groot probleem af. Met alle donaties die inmiddels zijn binnengekomen, zijn we al aardig op weg. Bedankt daarvoor!!

(Ben je er nog niet aan toe gekomen of heb je nog ergens een ouwe sok: IBAN nr: NL10 TRIO 0198 3144 18 t.n.v. Charilove Nederland).

Vanmorgen een dansles bij de doven bijgewoond. Zo gaaf om te zien hoe ze het ritme van de leraar oppakken zonder het geluid erbij. En dan die swingende lijven….

Omdat er stroom was werd in de dininghall een DVD gedraaid. Dit gebeurt niet zo vaak en is dan echt een feestje. Vol aandacht zitten sommigen te kijken, gelukkig viel de stroom niet uit. Dat is dan zo’n desillusie.

Als lunch was er eba met een soort dikke puree van yamm. Eba is een slijmerige soep van groene groente (ocra). Je eet het met je handen door een stuk yamm door de soep te halen. Ik noem het slimy soupe en men weet inmiddels dat dit beslist niet mijn favoriete eten is en wilde voor mij apart koken. Dat vond ik iets te ver gaan en heb boven een eitje gebakken. Heerlijk! Dat is nu weer het voordeel van onze kamers op het terrein.

‘s Middags stoepkrijtfeestje. Terwijl de kinderen lekker bezig waren zat Efosa de nagels van Abraham te “knippen” met een scheermes. Dit ging lang goed totdat er bloed vloeide. Hij pakte een blad van een bepaalde boom waarmee hij het bloed kon stelpen. Hierna rustig verder met de andere hand….

Ondertussen was het water in onze kamers aangesloten. Dineke juichend van blijdschap met deze vooruitgang, ik riep iets anders omdat bij mij de keukenkraan er nog niet op zat en de aanvoer iets te goed werkte, de badkamerkraan open stond en het afvoerputje vol zat met cement. Het hele appartement stond blank met ± 5 cm. water. Inclusief onze laptops die op de grond werden opgeladen!! BALEN!! Gauw batterij eruit gehaald, water eruit laten lopen en hopen dat ze het ooit weer gaan doen. Samen met Chris en Dineke met stoffer en blik lopen hozen en dweilen. Wat een klus! Helaas geen andere medewerkers aanwezig, die waren allemaal naar de kerk….. Nog na zitten praten met Chris die hier ook helemaal niet blij mee was.

14 dec. 2017

Vanmorgen kwam ik erachter dat mijn kast nog onder water stond. Voorraad beddengoed, mijn schoenen en rugzak die ik vandaag nodig had, drijfnat. We gingen naar Asaba, de hoofdstad van Delta State. De bedoeling was om met Mary, de vrouw van Richard Iasere (chief boardmember) deze stad te bezoeken, nachtje logeren, vrijdag shoppen en ’s avonds weer terug. Zij werkt van maandag t/m vrijdag in Asaba en heeft een huis op de beveiligde compound van haar werk. 10.00 uur werd 11.30 uur (this is Nigeria). We werden opgehaald door een chauffeur en bewapende security man in een geblindeerde auto met afgeschermde nummerplaten. Delta State is nog gevaarlijker dan Edo State waar Benin City de hoofdstad van is, vandaar. Wel een mooie rit door het prachtige landschap met veel palmbomen (mijn favorieten). De weg was niet helemaal egaal dus er werden wat manoeuvres gemaakt om daar te komen waar we moesten zijn. Eerst naar het Gouvernement waar Mary werkt als commissionair of commerce and industry, vergelijkbaar met minister van handel en industrie bij ons. Na een hartelijk welkom in haar office, met de auto naar een markt waar jonge mensen hun producten aanboden. Deze mensen hebben m.b.v. de overheid een opleiding gevolgd en kunnen na afronding ruimte en materiaal huren om een eigen bedrijfje te starten. Het leek de huishoudbeurs wel… O.a. schoonmaakartikelen, kleding, toiletspullen, speelgoed, sieraden, kippen en ander kleinvee en natuurlijk veel eten en drinken. We reden met die grote auto over de markt en men probeerde aan het raampje hun waar te slijten. Via het huis en werkplek van de gouverneur, vergelijkbaar met het Witte Huis in Washington, naar haar huis. Lekker geluncht met Hollandse pot: kipfilet, peentjes, boontjes, rijst met een lekker pittig Afrikaans sausje! Mary belde Chris en zei voor de grap dat we nog niet gearriveerd waren. Dit had verstrekkende gevolgen. Hij schrok zich wild, zette zijn telefoon uit en later hoorden we dan hij zeker 2 uur helemaal van slag was. Meerdere oproepen van Mary en zelfs die van Richard die op de hoogte was gebracht, werden in eerste instantie niet beantwoord. Chris dacht dat we gekidnapt waren en voelde zich enorm schuldig.

Wij konden even rusten en daarna zouden we de stad in gaan. Dat deden we dus niet…. Om 19.30 uur kwam Mary vertellen dat ze morgen om 12.00 uur in Benin City een vergadering had en we om 8.00 uur moesten vertrekken dus geen tijd om Asaba te bekijken of te shoppen. We hebben een wandeling over de streng beveiligde compound gemaakt en even buiten gezeten. Al met al een niet erg enerverend uitje maar wel erg gelachen met Mary en later met Dineke om de situatie.

Mary werkt nu als commissionair voor de gouverneur. Volgend jaar zijn er verkiezingen en hangt het van de nieuwe of herkozen gouverneur af of zij deze baan behoudt. Zo niet dan gaat ze weer naar Benin City terug om als advocaat bij de rechtbank te werken. Daarnaast heeft ze ook ooit een bakkerij opgezet waar nu 100 mensen werken. Op de markt wordt heel veel verkocht, daarnaast worden veel tehuizen door haar voorzien van brood en ook Charilove krijgt binnenkort dagelijks brood voor ontbijt. Zaterdag gaan we deze broodfabriek (hopelijk) bezichtigen.

De meiden van Charilove keken uit naar wat we voor hen zouden brengen. Dat was dus helemaal niets…..

15 dec. 2017

Wat zijn we toch braaf! Op de afgesproken tijd (7.30 uur) zaten we beneden voor het ontbijt en deze dag begon waarmee de vorige eindigde: wachten op de dingen die komen gaan. Na 2 kippenpootjes en een tosti vertrokken we om 9.00 uur voor een mooie terugreis. Bij aankomst werden we onthaald door de kinderen en de staf alsof we 6 weken weg waren geweest. Chris begon meteen over de misplaatste grap. Dit zal Mary niet gauw nog eens doen… Iedereen klaagde erover dat hij het er zo moeilijk mee had gehad.

Terwijl de kinderen met blokken aan het spelen waren, kwamen mensen van een kerk spullen brengen: etenswaar voor The End Of The Year Party (19 dec.) voor elk kind een set nieuwe kleding en voor Abraham een nieuwe rolstoel! Zo gaaf, hard nodig en hij is er zooo blij mee!!

’s Avonds (Hollandse) liedjes gezongen die ze al aardig mee zingen. Misschien kunnen we de kinderen op 19 december met deze liedjes op laten treden…. Nog ff oefenen. Chris bracht verse kokosnoot, een traktatie waar we met z’n allen heerlijk van genoten.

terug