Reisverslag 1 Nigeria,

Wat is het toch goed om hier weer te zijn! Die prachtige mensen, geuren die ik niet kan beschrijven, geluid wat nooit stopt maar vooral zo fijn om de kinderen van Charilove weer te zien!

De reis ging redelijk van een leien dakje. Wat spannende momentjes in Lagos waar in eerste instantie niemand leek te staan om me op te halen, maar uiteindelijk bleek deze persoon buiten te staan omdat men door de drukte niet in de hal mocht wachten. De volgende dag werd ik afgezet op vliegveld om naar Benin te vliegen maar anders dan de vorige keer toen we helemaal begeleid werden door een bekende. Er kwamen dus direct mensen op me af om me te helpen met ‘dragen’ van koffers, ze namen mijn paspoort mee om in te checken. Ze zeiden dat ze minstens 50 Amerikaanse dollars nodig hadden om me vandaag nog te laten vliegen (ben er niet ingetrapt). Oorzaak van enorme drukte was een gecancelde vlucht dag ervoor. Uiteindelijk alles gelukt en 14 euro armer. Maar dat had ik er graag voor over. Vlucht wat vertraagd, maar in Benin warm welkom geheten door Chris en Clement, teacher van Charilove.

De kinderen bleken hun jaarlijkse uitje te hebben in een of ander evenementencentrum wat vier jaar bestond. Wat een cultuurshock zeg. Hypermodern gebouw, met roltrappen, veel glas, lawaai en een enorm aantal kinderen, niet alleen van Charilove. Kreeg een televisiecamera voor mijn gezicht om wat te zeggen voor de lokale omroep (of zoiets). Wat ik van het evenement vond en van het feit dat ze dit elk jaar deden? Ach, als de kinderen maar genoten. Die zaten in een grote zaal met een bak popcorn te luisteren en mee te swingen met een rapper. Heel apart om ze daar te zien in zo’n luxe omgeving terwijl ik weet hoe ze thuis wonen.

Mijn appartement is voor Nigeriaanse begrippen erg luxueus. Eigen douche, toilet en keuken. Helaas geen stromend water maar met emmers en kommetjes kom ik best een eind. Helaas voor de jongens die water naar boven dragen in een grote ton zit ik wel op de 3^e verdieping. Gebouw wordt hermetisch afgesloten voor mijn veiligheid (Chris en nog een man slapen ook hier boven als bodyguards). Erg veel diefstal en ook kidnapping zou een serieus probleem zijn.

Dagen verlopen doordeweeks een beetje hetzelfde. Elke morgen om 6 uur op om te helpen met het badderen van de kinderen. Is een soort lopende bandwerk. Ze komen uit bed, gooien kleding op grote hoop, (’s avonds gaan ze met kleding van die dag nog aan slapen, zo op een matras of zeiltje) staan in de doucheruimte hun tanden te poetsen, worden grondig ingezeept inclusief haren en gezicht. Huilen als er zeep in de ogen komt? Nog nooit van gehoord. En met kommetjes weer afgespoeld. Afdrogen, schooluniform aan, eten en naar school.

Voor mij even tijd om de bucket challenge weer te beoefenen en wat te ontbijten. Je wilt niet weten hoe je opfrist van een emmer water over je heen na het badderen van de kinderen. Als er daarna NEPA is (stroom) even tijd om op laptop reisverslag te schrijven, wat te lezen of sign language leren. Het alfabet al onder de knie, nu de snelheid nog. Vaak zit ik dan ook nog een half uurtje bij Smart. Al heb ik geen idee of hij daar wat aan heeft. Later meer over hem. Tegen lunchtijd weer naar de kinderen. Altijd leuk om die enorme chaos te zien en de rotzooi die ze er van maken. Maar elke dag wordt ook weer alles schoongemaakt. Soms hebben ze ’s middags weer school en soms niet. Tegen een uur of 4 haal ik meestal wat leuks tevoorschijn. Bellenblaas (blowblow), ballonnen, stoepkrijt enz enz. Groot succes. Heb het idee dat de kinderen erg van deze aandacht genieten. Ook gewoon liedjes zingen of een toneelstukje opvoeren vinden ze erg leuk. Tegen een uur of 6 gaan ze naar hun eigen eetkamer waar ze avondeten krijgen. Met de schaduw spelen van een zaklamp is dan ook erg leuk. Want geen stroom dan. Na avondeten gaan de kinderen op een bankje voor de slaapruimte zitten. Tegen die tijd is het al donker en ze vallen dan ook stuk voor stuk daar in slaap. Heb gevraagd waarom ze nog niet naar bed mogen maar dat zou niet mogen van Chris. Toch eens navragen. Tegen 9 uur worden ze op bed gelegd. Lastig om dan spelletjes of iets te doen in het pikkedonker.

Smart is een jongen waar ik me het meeste zorgen om maak. Broodmager, kan niet meer lopen, lacht niet en nauwelijks contact mee te krijgen. Hij heeft epilepsie en ook zijn medicijnen waren een paar dagen geleden op maar inmiddels krijgt hij dit weer. Vorig jaar deed hij nog een beetje mee met de groep, maar nu zit of ligt hij maar bij de bankjes van de slaapzaal, te midden van vliegen en mieren. Chris vertelde dat hij sinds een week of 2/3 zo is. Hij laat zijn ontlasting lopen en gaat achteruit. Een dokter of zuster heeft nog geen tijd gehad om naar hem te kijken maar is al wel gevraagd. Woensdag kwamen we erachter dat hij misschien zijn heup uit de kom heeft. Hij heeft daar een rare bobbel en dat been zet hij dus ook niet neer. Ik hoop zo dat er wat aan te doen is! Ik probeer hem wat extra’s te geven; leftovers van mijn eten wat er heel gretig ingaat. Een zacht balletje, alleen voor hem, wat water. Maar geen idee of hij het gaat redden als dit zo langer doorgaat. Donderdags is er een arts voor hem langsgekomen en deze heeft geconstateerd dat er geen heup uit de kom is maar spierspasmen. Met een soort midalgan, voltarencreme en hulp met bewegen moet hij weer kunnen gaan staan op dat been en lopen. Het strekken en masseren van die spieren vandaag deed hem ongelooflijk veel pijn, gelukkig mag hij pijnstillers hebben die ik volop bij me heb. Drie keer per dag therapie moet hij krijgen. Ben ik in ieder geval niet voor niets hier…

Iman is ook een jongen die epilepsie heeft. Al 2 aanvallen gehad sinds ik er ben. Na een aanval is hij doodmoe en ligt veel te slapen. Als hij wakker is zit hij of loopt als een dronken droppie rond. Zo jammer, tijdens het feest heb ik hem nog zeer enthousiast zien dansen. Ook het spelen met zijn eigen ballon vond hij geweldig. Zijn medicatie ook weer gestart gelukkig.

Meer dan 24 uur geen stroom gehad en dat is nog niet zo erg, maar de waterpompen werken dan ook niet. Dan is het echt wel behelpen hoor. Wassen met 10 cm water in een emmer. Vandaag ook een mierenplaag in de keuken. Gisteren is er eten voor me gebracht om ’s avonds zelf mijn maaltijd klaar te maken. Het waren o.a. uien, tomaten, komkommer, wortels, kruiden, olie, boter, bouillonblokjes, 2 pakken cereals en poedermelk en iets wat lijkt op chocoladepoedermelk en custard. Tja, is vast wel een lekkere maaltijd van te maken. Zoek even een recept op 😉

Het is nu donderdag en ik ga eerst eens proberen dit verslag te sturen. Heb namelijk net een dongel gekregen maar weet niet meer goed hoe dat werkt, dus even uitzoeken.

Lieve groetjes van Dineke

terug