Gesprekken met jonge mensen

woensdag, 7 dec.

De laatste dagen voor de stagiaires en ze zijn behoorlijk moe. Ze slepen zich door de dagen heen maar blijven positief. Zo tussendoor heb ik leuke gesprekken met hen, meestal over de verschillen tussen Nigeria en Nederland op allerlei gebied. Het blijft me verbazen hoe modern jonge mensen denken en hoe anders ze doen. De traditie zit in de genen gebakken en dat lijkt altijd voor te gaan. Daarnaast speelt natuurlijk het geloof een grote rol wat veel invloed heeft op de normen en waarden.

Zo had ik ook een gesprek met Kate over mijn uitnodiging aan haar om mee te gaan eten. Ze had duidelijk gemaakt er moeite mee hebben uit respect voor haar werkgever waarop ik aanbood hierover met Tina te praten. Dat vond ze een goed idee. Tina begreep haar bezwaar, gaf aan dat dit vroeger heel sterk speelde maar dat zij er nu heel anders over denkt. Tina vond het een zaak tussen Kate en mij en als ik graag wilde dat ze mee ging, was dat geen enkel punt.

Ik met dit verhaal terug naar Kate waarop ze zei dat ze toch maar niet mee ging omdat dat voor haar niet goed voelt. Tina zou volgens haar als ik vertrokken was alsnog boos op haar worden. Dit hield m.i. in dat ze tegen mij zou hebben gelogen en ik zei Kate dat ik dat niet geloof. Uiteindelijk bleek dat Kate zich bij Tina en Alex aan tafel niet happy zou voelen. En zo houdt Kate zelf de afstand tussen werkgever en werknemer groot, ook op momenten dat dat niet nodig is.

's Middags had ik Alex en Debra (leraren) gestrikt om mee te gaan naar de markt om wat souvenirs te kopen. Ik wilde o.a. kleine Nigeriaanse hebbedingetjes kopen om in Nederland t.b.v. Charilove te verkopen. Het was bloedheet, erg druk, flink zoeken maar ik ben aardig geslaagd. Alex hield zich bezig met afdingen waarbij hij mij de hemel in prees en praatte ongelooflijk in op het gevoel van de verkopers. Ik voelde me opgelaten maar het hielp wel
 
Ondertussen belde Peter dat de chauffeur gearriveerd was dus gauw betalen en op een holletje terug naar Charilove.