University of Arts en Victor Uwaifo

Vandaag (woensdag 28 sept.) werden we weer netjes door Chris
opgehaald. We gingen een dag op stap met die andere Chris, die ons bij Charilove op kwam halen.

’s Morgens stond een bezoek aan de University of Benin-City op het programma en rond 11.00 uur reden we richting de University of Arts.

Chris is artistiek leider en choreograaf van een dansopleiding en hij leidde ons rond bij de Kunstfaculteit. Veel grote beelden in de tuinen, verschillende werklokalen gezien en er was toevallig een expositie van de studenten. Er waren mooie beelden van fiberglas, hout, steen en brons enz, schilderijen etc. Chris wist veel te vertellen, ook over de achtergrond en het ontstaan van verschillende kunstwerken. Helaas waren zijn leerlingen niet aanwezig.

Het is een groot terrein en het voelde alsof je in en groot park wandelde, een soort oase van rust. De weg er naartoe was net als alle andere wegen overvol, stoffig met gammele huizen en winkels.

Hierna gingen we naar het Victor Uwaifo Centre.

(zie www.victoruwaifo.com).

Victor Uwaifo, vorige maand 70 jaar geworden, is zeer veelzijdig,
de beroemdste artiest in Nigeria en wereldwijd bekend. Hij is o.a. zanger, schrijver, musicus, componist, filosoof, schilder, beeldhouwer, houtbewerker en houdt van geschiedenis. Dit uit zich b.v. in enorme beelden van mensen met kettingen aan elkaar gebonden, wat de slavernij voorstelt. Of de executie van bedelaars, waarbij je drie soldaten op hun knieën ziet zitten en drie ter dood veroordeelden, die vastgebonden aan een paal hangen. Al die levensgrote personages zijn door hem gemaakt.

We werden door het Centre rondgeleid door vier mannen met zwarte broek, fel geel jasje en wit overhemd. Het begon met een stuk geschiedenis van Victor: zijn eerste gitaar met twee armen, zijn combi gitaar-keybord, zijn grammofoon, fiets, foto’s met grootheden, prijzen, gouden platen/CD´s, zijn schilderijen. Vervolgens wandelden we door kamers met aan de hand van beelden vertelde verhalen. Zo ook een beeld van de Oba op zijn troon, precies zoals wij hem gisteren in het echt zagen.

Vervolgens kwamen we in een door hem gemaakt vliegtuig van  steen en moesten we plaats nemen in de stoelen. De man die ons rondleidde hield een stewardessenpraatje (Fijn dat u met ons reist etc.) en zette vervolgens een DVD op met een optreden van Victor. Onwijs leuk! Daarna weer: bedankt dat u met ons vloog blabla enz….. en door naar de volgende ruimte. Uiteindelijk belandden  we in een studio en vormden alle gele jassen een band. Ook wij kregen muziekinstrumenten, mochten achter de piano of bonga’s plaatsnemen en er werd gespeeld, gezongen en natuurlijk gedanst.

Als klap op de vuurpijl had Chris ook een ontmoeting met Victor geregeld. Hoewel ik nog nooit van de man gehoord had vond ik het een hele eer en belevenis om met hem in zijn kantoor te mogen zitten en gewoon gezellig te praten over o.a. Charilove en natuurlijk zijn werk. Een ontzettend aardige man die als antwoord op de vraag: hoe kan iemand zo veelzijdig zijn?, antwoordde: “It’s a gift of God”.

Daarna een bezoek aan zijn atelier en buiten een fotosessie met hem voor drie enorme beelden van Chiefs.

Op de terugweg reden we langs een soort MacDonalds, beneden
MD-food en boven Nigeriaans food. Wij naar boven voor pounded yamm (dezelfde wortel als gisteren maar dan gepureerd), meat en soupe (een heel scherp groenteprutje, en hadden hier MALT!!! Guinness Malt, zeer pittig en lekker na al dat water. Daarna naar huis, vol met nieuwe indrukken en emoties.