Eindelijk geld! Kluifkippen en graatvissen.

 

vrijdag 14 okt.

Heerlijk weer vandaag: regen!! Met bakken uit de hemel en lekker koel.

Wederom alleen op stap met de chauffeur. Hij zal heel wat tijd nodig hebben om de auto weer een beetje toonbaar te krijgen.

Er waren niet veel kinderen om de doodeenvoudige reden dat ze niet gebracht kunnen worden omdat de wegen onbegaanbaar waren.

Ook het sporten ging vanwege de regen niet door. We hebben uitgebreid gekleurd en met sjablonen getekend. Erg leuk!

’s Middags kwam zr. Gloria. Zij nodigde me uit voor een feest na de Thanksgivings Mass op de laatste zondag van oktober ter ere van het feit dat zij ooit een ongeluk overleefd heeft. Dat belooft veel muziek en dans!

’s Middags aan de praat met twee dames die in een lesruimte zaten. Zij krijgen gedurende drie maanden, 3x per week les in gebarentaal, hopen dan hun certificaat te behalen om vervolgens bij Charilove te komen werken. Ik heb meegedaan en zal dit de komende weken als het uitkomt ook doen.

Eind van de middag naar de bank en ook hier geen succes. Er stonden zes pinautomaten van verschillende banken en geen van allen accepteerde mijn passen. Ik kreeg onderhand de neiging om de bank dan maar te overvallen maar daar krijg je echt de kans niet voor. Er lopen zo’n 12 geüniformeerde security mannen rond, buiten en binnen, al dan niet gewapend. Om de bank binnen te komen moet je door een cilinder waarvan de tweede deur pas open gaat als de eerste gesloten is. De deur wordt bediend door de security. Je staat met je tassen strak tegen je lijf vanwege de krappe doorsnee. Mensen met claustrofobie voelen zich daar niet prettig!!

Uiteindelijk een pinautomaat op het terrein van het ziekenhuis gevonden en ja hoor: bingo!! Mijn idee was om dan maar gelijk die automaat leeg te trekken maar nee, dat ging mooi niet door. Ik kreeg “slechts” 60.000 Naira ( is ”maar” € 300,--).

Gelukkig nu wel droog zodat ik kon zwemmen (anders zou ik zo nat worden….). Met die donder en bliksem lig ik niet graag in het water.

Tijdens het eten dacht ik toch echt dat het kip was maar had ineens een paar graten in mijn mond. Zouden Nigeriaanse kippen dan zo’n mager skeletje hebben??

Ik heb altijd al een hekel aan kluif-kippen en graat-vissen gehad . Inderdaad vanwege het kluiven (behalve spare-ribs) en het graten uit je mond pulken.

3x raden wat ik hier vrijwel dagelijks eet…..

Na het eten nog even langs grandma. Ze vindt het fijn als ik langs kom al snap ik niet goed waarom. De tv staat keihard aan en als ik wat zeg, vraagt ze 3x wat ik gezegd heb en kijkt weer verder. Na zo’n 20 minuten krijg ik pijn in mijn oren en ga er weer vandoor. Dan is ze zo blij dat ik geweest ben en moet ik de volgende dag weer terug komen hoor!

O ja, morgen gaat Rebecca mijn haar vlechten. Als het toonbaar is, zal ik mijn Nigeriaanse outfit aantrekken en een foto sturen.